من کی ام

ادامه مطلبتکیه دادن به تجربیات و مرور آنها نه تنها کار گشا ومفید نیستند بلکه باعث هدر رفتن عمر شده وبه شدت هم مزاحم هشیاری و درک موقعیت فعلی ما می شود—بدانید با هیچ تکرار و ذکر و تمرینی قادرنخواهیم شد که ذهن را از صحنه فرمانروائی زندگی خود خارج کنیم—بعد از لیستشدن ترسها و عادات می توانیم به گفتگوهای درونی خود توجه کرده و آنها را متوقف کنیم—قصد کنید تا به سکوت درونی برسید.در موسیقیدرهم و برهم و شلوغ روند زندگی یک انسان،فرصتی برای سکوت باید ایجاد شود—سکوتی واقعی و عمیق و خارج از احسا س های متناقضو نیاز و مقایسه خود بینی و نفع و ضرر-یک سکوت بزرگ حتی برای چند ثانیه، تا بشود در این فرصتطلائی دوباره اندیشه های ناب را پیدا کرده و وجودرا با طبیعت جهان هستی هماهنگ کنیم—سکوتیعمیق که تمام وجود ما در این نعمت عظیم، خود را باز یابد و برای ادامه زندگی طرحی نو در اندازد. و از حرفهای ذهن خود در امان بمانید—قصد بفرمائید. که سکوت کنید. و ممکن است. حتییک ثانیه به این مهم موفق شوید. خیلی همعالی و خوب است. یک ثانیه سکوت درونی، بیانگر موفقیت شما، در متوقف کردن گفتگویدرونی است—البته انجام این عمل براحتیخواندن و نوشتن آن نیست. کاری بس سختو تقریبا ناممکن است. ولی با تمرین و ممارست،حتما موفق خواهیم شد.بعد از موفقیت در امرسکوت درونی،باید باز هم محفوظات ذهنی را بیشتر بدور بریزید-تمام تجربیات موفق و ناموفقخود را بدور بریزید—البته ما موفق نمی شویمواقعا مسائل را بکلی ....ادامه دارد  |+| نوشته شده در  سه شنبه بیست و هشتم تیر ۱۴۰۱ساعت 21:37&nbsp توسط سید محسن موسوی  |  من کی ام...

ادامه مطلبو در مورد ردیف اول تصمیم گیری قطعی نموده و حکم صادر کرده و خود را مقید به قبول حکم خودمان می کنیم—گاهی ممکن است ما ناچارشویم خودمان را فریب دهیم—اشکالی ندارد خودتان را فریب دهید و خودتان را هم مجبور کنیدکه آن فریب را بخورید—واقعا مشکل است که انسان فریب موردی را بخورد که پای خودش درتمام مراحل و موارد در میان بوده—شاید در ابتدایامر حماقت بنظر برسد که آدم خودش –خودش را فریب دهد در حالی که می داند که این فریب استولی اگر پای موضوع مهمتر و اساسی تری در میانباشد چندان هم فریب خود را خوردن کار بیهوده ائینخواهد بود.با توجه به نوع تربیت ما و محیط زندگی و آموزه های گوناگون نا همگون. ذهن ما موجودیسخت فریبکار و متلون المزاج هست(مخصوصا به ذهن شخصیت مستقل میدهم) ذهن برای اینکه کنترل خود بر زندگی و تفکر ما رااز دستندهد بسیار فریبکاری کرده و مخصوصا تجربیات زیادی را به ما یاد آور می شود تا ما قانع شده و فرمان زندگی و تفکر خود را از او نگیریم— ذهنیکه لبریز از اندوه است ،ذهنی که از خالی بودن و تنهائی خویش آگاه است قادر به یافتن چیزی کهفراسوی خود اوست نمی باشد  پس اگر ما اراده کنیم و خود و در نتیجه ذهن خود را فریب دهیمبسیاری از مشکلات حل خواهد شد—ترک عاداتیک مورد مفید است که تا اندازه ایی فرمان زندگیما را از ذهنیت خارج می کند -تکیه دادن به تجربیاتو مرور آنها نه ادامه دارد  |+| نوشته شده در  شنبه چهارم تیر ۱۴۰۱ساعت 8:27&nbsp توسط سید محسن موسوی  |  من کی ام...

ادامه مطلبو اگر مجبور باشیم که مطلبی را بشنویم و اراده کنیم تا واقعا به ظرفیت و توان دریافت خود بیفزائیم،حداکثر یک ساعت توانائی انسان های معمولی در مورد دریافت مطالب و رویدادهای وارده به مغزو ذهن هست همین یک ساعت دریافت،گاه سالهاما را در گیر نگرش و باز نگری و نتیجه گیری های متعدد و گاه متناقض می کند—برای اینکه این گونه دریافتها را از ذهن خود خارج کنیم. ناگزیریم مطالب مورد نظر که در همان یک ساعت دریافت شده  را، تفکیک کرده. و موضوع را به قطعات کوچکتر تقسیم کنیم—ابتدا آن قسمتهائی که به مرور زمان اهمیت خود را از دست داده اند را مشخص کرده و حذف می کنیم—چون ذهن ما مدتهای زیادی در گیر کل موضوع، بوده لذا بعد از حذف موارد زاید، حداقل یک ماه بخودمان و موضوع استراحت می دهیم. و بعد ازیک ماه نگاهی به موضوع می اندازیم. و نکات مورد نظر خود را یادداشت می کنیم—حالا اگر مفاد این یادداشت با مفاد یادداشت قبلی در مورد مراتب بیاهمیت تشابه داشت باز یک ماه دیگر صبر  کرده وسعی می کنیم تا مراتب بی اهمیت را کلا از ذهن خارج نمائیم و فراموش کنیم—خلاصه کلام این کهآنقدربه این یک ماه تاخیر ادامه می دهیم تا موضوعکاملا ازذهن خارج شده و ذهن هم در این مورد دراختیار ماقرار گیرد—موارد مهمی که مانده است را درجه بندی می کنیم و با توجه به اهمیت مواردآنها را بصورت معکوس یادداشت می نمائیم ادامه دارد  |+| نوشته شده در  سه شنبه سی و یکم خرداد ۱۴۰۱ساعت 19:7&nbsp توسط سید محسن موسوی  |  من کی ام...

شما هم میتوانید با نوشتن خلاقیت خود را بدیگران هدیه کنید
لطفا مطالب این وبلاگ را بنام خودتان منتشر بفرمائید--چون نشر افکار-برای من مهمتر از نام است

من کی ام...